យល់ដឹងពីទុក្ខលំបាករបស់ស្រ្តីគ្រប់រូប

មានរូបមានទុក្ខ នេះគឺជាសេចក្តីពិតនៃជីវិតរបស់មនុស្សសត្វគ្រប់រូប។ នៅលើលោកនេះគ្មាននរណាម្នាក់ចង់បានសេចក្តីទុក្ខលំបាកនោះទេ ប៉ុន្តវាជាច្បាប់ធម្មជាតិដែលមិនអាចជៀសផុតបាន គ្រាន់តែថាសេចក្តីទុក្ខលំបាកនោះមានទំហំប៉ុណ្ណា ហើយម្នាក់ៗមានទុក្ខលំបាកអំពីអ្វីតែប៉ុណ្ណោះ។ នៅក្នុងទ្រឹស្តីនៃព្រះពុទ្ធសាសនាបានសម្តែងអំពីសេចក្តីទុក្ខលំបាក៥យ៉ាងរបស់ស្ត្រីគ្រប់រូបក្នុងលោកដូចខាងក្រោមនេះ ៖

១.ទុក្ខព្រោះព្រាត់ក្រុមគ្រួសារ៖ តាមធម្មតាកូនស្រីគ្រប់រូបតែងតែទទួលបាននូវការបីបមប្រលោមថ្នាក់យកចិត្តទុកដាក់ថែទាំជាងកូនប្រុសនៅក្នុងគ្រួសារតាំងពីតូចក្រូចឆ្មា ម្ល៉ោះហើយទើបនាងតែងជាមនុស្សមានសភាពឆាប់ទន់ជ្រាយ ឬកើតទុក្ខខាងផ្លូវចិត្ត។ នៅពេលមានស្វាមី(គ្រួសារ) ស្ត្រីតែងតែបង្ខំចិត្តរួមរស់នៅបម្រើស្វាមីស្ទើរគ្រប់បែបយ៉ាង និងឃ្លាតចាកឆ្ងាយពីឪពុកម្តាយ ក្រុមគ្រួសារ ញាតិមិត្ត បងប្អូន ជាហេតុធ្វើឲ្យនាងតែងរងាផ្លូវចិត្តជាខ្លាំង(ទុក្ខព្រោះក្តីរលឹក) ជាពិសេសពេលនាងជួបបញ្ហាអ្វីម្យ៉ាង។

២.ទុក្ខព្រោះមានរដូវ៖ ជាច្បាប់ធម្មជាតិ ស្ត្រីគ្រប់រូបតែងតែមានឈាមរដូវ(ធ្លាក់ឈាមប្រចាំខែ) ឬឈាមសំណល់នៃមេជីវិតញីដើម្បីផ្តល់កំណើតកូន។ ការធ្លាក់ឈាមរដូវនេះ រមែងធ្វើឲ្យស្ត្រីមានការឈឺចុកចាប់ពិបាកទ្រាំជារៀងរាល់ខែ ជាពិសេសគឺធ្វើឲ្យលំបាកក្នុងការប្រកបកិច្ចការងារ ឬដើរហើរផ្សេងៗ(ខ្មាស់អៀន និងមានក្លិនឆ្អាបឆ្អេះស្អុយ)។

៣.ទុក្ខមានគភ៌៖ ភារៈដ៏ធ្ងន់ធ្ងររបស់ស្ត្រីគឺការទ្រទ្រង់គភ៌នៅពេលមានគ្រួសារ(ប្តី) ព្រោះនាងត្រូវបន្តពូជពង្សមនុស្សបង្កើតកូន ពុំដូច្នោះទេ នាងនឹងត្រូវទទួលរងពាក្យពេចន៍ប្រមាថមើលងាយរិះគន់ពីអ្នកដទៃ ញាតិមិត្ត ឪពុកម្តាយទាំងសងខាង និងស្វាមីថាជាស្រីអា។ ការពពោះនេះមានរយៈកាលវែង (៩ខែ១០ថ្ងៃ) ក្នុងទម្ងន់ដ៏ធ្ងន់ និងពិបាកទ្រាំក្នុងឥរិយាបថសព្វបែបយ៉ាងសូម្បីការហូបចុកក៏ត្រូវអត់ធ្មត់ស៊ូទ្រាំខ្លាចប៉ះពាល់ដល់ជីវិតខ្លួន និងកូនក្នុងផ្ទៃ។

៤.ទុក្ខព្រោះត្រូវបម្រើផ្លូវភេទ៖ ក្រោយពេលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រួច ស្ត្រីគ្រប់រូបត្រូវមានកាតព្វកិច្ចមួយដ៏ចាំបាច់ក្នុងជីវិតគូស្រកប្តីប្រពន្ធ នោះគឺត្រូវផ្តល់សេចក្តីសុខខាងផ្លូវភេទ (រួមរ័ក) ឲ្យស្វាមី។ ត្រង់ចំណុចនេះមានសារសំខាន់ណាស់ ដែលពេលខ្លះនាងត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើទោះខ្លួនមិនចង់ ឬមិនស្រួលខ្លួន ព្រោះខ្លាចស្វាមីអាក់អន់ចិត្តខឹងសម្បារចោទថានាងមានសហាយស្មន់ ឬពេលខ្លះទៀតនាងត្រូវស្វាមីចិត្តឫស្យាប្រើហិង្សាវាយធ្វើបាបគំហកកំហែង ព្រោះតែសមតាមបំណងគេ។

៥.ទុក្ខព្រោះប្រសូត្របុត្រ៖ ក្រៅពីទទួលភារៈកិច្ចសព្វបែបយ៉ាងជាភរិយាសម្របខ្លួនតាមស្វាមី បម្រើស្វាមី និងពពោះអស់៩ខែ១០ថ្ងៃ ប្រកបដោយសេចក្តីទុក្ខលំបាកច្រើនឥតគណនា ស្ត្រីគ្រប់រូបត្រូវប្រឈមនឹងទុក្ខដ៏ធំគ្រោះថ្នាក់បំផុតក្នុងជីវិតនោះគឺការប្រសូត្របុត្រ ឬឆ្លងទន្លេ។ ក្នុងដំណាក់កាលនេះ ស្ត្រីហ៊ានលះបង់សូម្បីជីវិតខ្លួនដើម្បីសម្រាលកូន ឈឺចាប់ស្ទើរសូន្យខ្សោះឈាមពីខ្លួន ឬពេលខ្លះត្រូវស្លាប់ ម្ល៉ោះហើយនាងភ័យខ្លាំងបំផុតក្នុងពេលប្រសូត្របុត្រម្តងៗ៕(ប្រភព៖ព្រះពុទ្ធសាសនា)
អត្ថបទដោយ៖ មត សុមឿន

Search This Blog

Mut Somoeun (Mongkol)