មូលហេតុអ្វីបានជាមានបុណ្យកឋិនទានក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា?
មូលហេតុអ្វីបានជាមានបុណ្យកឋិនទានក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា?
ប្រពៃណីបុណ្យទាក់ទងនឹងព្រះពុទ្ធសាសនាមានច្រើន ក្នុងនោះមានបុណ្យវិសាខបូជា បុណ្យមាឃបូជាជាដើម ហើយបុណ្យនីមួយៗសុទ្ធតែមានរឿងហេតុដែលនាំឲ្យកើតមានឡើង។ ក្នុងទីនេះសូមរៀបរាប់អំពីមូលហេតុដែលនាំឲ្យកើតកឋិនទានក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា។ បើតាមគម្ពីរវិនយបិដកភាគ៩ ត្រង់កឋិនក្ខន្ធកៈ បាននិយាយបញ្ជាក់អំពីប្រភពនៃកឋិនដូចតទៅ៖ក្នុងបឋមពោធិកាល ព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ឲ្យភិក្ខុប្រើប្រាស់បង្សុកូលចីវរ (ភិក្ខុសង្ឃបង្សុកូល/ទាញយកក្រណាត់សំពត់ដែលគេរុំជាប់នឹងសាកសពផ្លុងចោលក្នុងព្រៃ) ពុំទាន់ឲ្យប្រើនូវគហបតីចីវរ (ចីពរដែលគេកាត់ដេររួចជាស្រេច) នៅឡើយទេ។ លុះក្រោយមក ពេលដែលព្រះអង្គទ្រង់គង់ចាំព្រះវស្សានៅវត្តជេតពនជិតដល់ថ្ងៃចូលព្រះវស្សា មានភិក្ខុ៣០អង្គនៅស្រុកបាវាប្រាថ្នាចង់មកថ្វាយបង្គំព្រះអង្គមុនថ្ងៃចូលព្រះវស្សា តែមកមិនទាន់ ក៏ចូលវស្សានៅជនបទមួយត្រង់កណ្តាលផ្លូវ។ លុះដល់ថ្ងៃចេញវស្សា ភិក្ខុទាំង៣០អង្គនោះ បានបវារណាចេញវស្សាហើយ ទើបនាំគ្នាមកថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ។ ដោយពេលដែលភិក្ខុមកនោះភ្លៀងធ្លាក់ច្រើនពេក ភិក្ខុទាំងនោះ មានស្បង់ចីពរទទឹកជោគដោយទឹកភ្លៀង ហើយដោយហេតុតែចង់ឃើញព្រះភក្ត្រព្រះអង្គឆាប់ៗ ក៏នាំគ្នាចូលទៅថ្វាយបង្គំទាំងស្បង់ចីពរទទឹកនោះ។ ព្រះអង្គទតឃើញដូច្នោះ ក៏ទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យភិក្ខុក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាទទួលសំពត់កឋិនដែលជាគហបតីចីវរបាន ហើយទ្រង់អនុញ្ញាតថា ភិក្ខុដែលបានទទួលក្រាលគ្រងអនុមោទនាកឋិននោះត្រូវបាននូវអានិសង្ស៥យ៉ាង។
ភិក្ខុក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាក៏បានទទួលកឋិនចីវរអំពីគហបតីតាំងពីពេលនោះមក។ របៀបធ្វើកឋិនទាននេះ គេធ្វើ ដោយនាំសំពតចីវរទៅប្រគេនព្រះសង្ឃដែលបានគង់ចាំវស្សា៣ខែនៅក្នុងវត្តណាមួយ កឋិននេះជាទានដ៏វិសេស ព្រោះខុសប្លែកពីទានផ្សេងៗក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ដោយហេតុថា៖ ទី១.ប្លែកដោយកាលៈ បុណ្យនេះ មិនអាចធ្វើរាល់ថ្ងៃខែបានទេ ពោលគឺព្រះពុទ្ធទ្រង់អនុញ្ញាតក្នុង១ឆ្នាំធ្វើម្តងសម្រាប់វត្តមួយ គឺរវាង២៩ថ្ងៃ ធ្វើក្នុងថ្ងៃណាមួយក៏បានដោយចាប់ផ្តើមពីថ្ងៃ១រោចខែអស្សុជដល់ថ្ងៃពេញបូរណ៌មីខែកត្តិក។ ទី២.ប្លែកដោយវត្ថុ គឺសំពត់ដែលជាកឋិនវត្ថុបានតែស្បង់ ចីពរ ឬសង្ឃាដី ដែលដេរកាត់ត្រឹមត្រូវតាមពុទ្ធប្បញ្ញតិ្ត តែប៉ុណ្ណោះ ហើយក្នុងចំណោមវត្ថុទាំង៣នេះ ភិក្ខុអាចក្រាលគ្រងតែមួយទេ។ ទី៣.ប្លែកដោយអំពើៈ បុគ្គលអ្នកធ្វើ គប្បីធ្វើឲ្យត្រឹមត្រូវទៅតាមពុទ្ធប្បញ្ញតិ្ត ហើយព្រះសង្ឃក្រាលគ្រងក៏ត្រឹមត្រូវទៅតាមពុទ្ធប្បញ្ញត្តិដែរ ទើបកើតជាកឋិន ហើយបានអានិសង្ស។ ទី៤.ប្លែកដោយអានិសង្សៈ បុគ្គលអ្នកធ្វើបានអានិសង្ស៥ ហើយភិក្ខុអ្នកទទួលបានអានិសង្ស៥ដូចគ្នាដែរ។ ទី៥.ប្លែកដោយបដិគ្គាហកៈ(អ្នកទទួល) អ្នកទទួលបានតែភិក្ខុដែលគង់ចាំវស្សារយៈពេល៣ខែក្នុងវត្តនោះ ចំពោះភិក្ខុដែលគង់ចាំវស្សានៅវត្តផ្សេងមិនអាចមកទទួលបានទេ៕
អត្ថបទដោយ៖ ឈួន ល័ក្ខ
កែសម្រួលដោយ៖ មត សុមឿន
Comments
Post a Comment