បទ​វិភាគ៖ តើ​ការ​​សិក្សា​​​បាន​​សញ្ញា​​​ប័ត្រ​​​​​​ខ្ពស់​​​​ក្នុង​​​​សង្គម​​​​ខ្មែរ​​​បច្ចុប្បន្ន​ ជា​​​​ឱកាស​​ ឬ​​​​ជា​​​​ការ​​​​​ប្រឈម​?

បទ​វិភាគ៖ តើ​ការ​​សិក្សា​​​បាន​​សញ្ញា​​​ប័ត្រ​​​​​​ខ្ពស់​​​​ក្នុង​​​​សង្គម​​​​ខ្មែរ​​​បច្ចុប្បន្ន​ ជា​​​​ឱកាស​​ ឬ​​​​ជា​​​​ការ​​​​​ប្រឈម​?

​និន្នា​ការ​​រៀន​​យក​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​អនុ​បណ្ឌិត​(បរិញ្ញា​បត្រ​ជាន់​ខ្ពស់) និង​​បណ្ឌិត​​មាន​​កាន់​តែ​​ច្រើន​​ឡើង​​នៅ​​ក្នុង​​ប្រទេស​​កម្ពុជា​សព្វ​ថ្ងៃ។​ ការ​​រៀន​​យក​​សញ្ញា​បត្រ​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​គឺ​ជា​​រឿង​​ល្អ​ ប៉ុន្តែ​​ផ្ទុយ​​ទៅ​​វិញ​ ប្រការ​​នេះ​​ក៏​​ជា​​ការ​​ប្រឈម​​របស់​​សង្គម​ និង​​របស់​​បុគ្គល​​អ្នក​រៀន​​ខ្លួន​ឯង​​ដែរ​។​ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ក្លាយ​ជា​បញ្ហា​ប្រឈម​?​ តើ​​មូល​ហេតុ​​អ្វី​​បាន​ជា​​អ្នក​​សិក្សា​​ចង់​​បន្ត​​រៀន​​យក​​សញ្ញាប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​​​នេះ​?
​ក្រោយ​​ពី​​ការ​​ដួល​​រំលំ​​នៃ​​របប​​ប៉ុ​ល​​ពត​​អាវ​​ខ្មៅ​​នៅ​​ឆ្នាំ​​១៩៧៩​ ចំនួន​​អ្នក​ចេះ​​ដឹង​​ខ្មែរ​​នៅ​​សល់​​តិច​តួច​​បំផុត​​ដើម្បី​​កសាង​​ប្រទេស​​ជាតិ​​ឡើង​​វិញ​។​ កាល​នោះ​​រដ្ឋាភិបាល​​សម័យ​​រដ្ឋ​​កម្ពុជា​​តែង​តែ​​ប្រកាន់​​យក​​ទ្រឹស្តី​​អ្នក​ចេះ​​ច្រើន​​បង្រៀន​​អ្នក​ចេះ​​តិច និង​​អ្នក​​ចេះ​តិច​​បង្រៀន​​អ្នក​​មិន​​ចេះ​សោះ​។

​​ទ្រឹស្តី​​មួយ​​នេះ​​បាន​​ចូល​រួម​​លើក​ទឹក​ចិត្ត​​ប្រជា​ជន​​ខ្មែរ​​ឲ្យ​​ខិត​ខំ​​សម្ភី​​សិក្សា​​កាន់​តែ​​ខ្លាំង​​ឡើង​។​ ៣៥​​ឆ្នាំ​​ក្រោយ​មក​​ សិស្ស​រាប់​មុឺន​នាក់​ដែល​​បាន​​បញ្ចប់​​ថ្នាក់​​ទី​​១២​​​ក្នុង​​១​​ឆ្នាំៗ​ បាន​​​សម្រុក​​ចូល​​សិក្សា​​នៅ​​មហា​វិទ្យាល័យ​ ហើយ​​​ជា​លទ្ធ​ផល​​មាន​​និស្សិត​​​​ច្រើន​​​ម៉ឺន​​​នាក់​​​បាន​​​​បញ្ចប់​​ពី​​​សាកល​វិទ្យាល័យ​​​ជា​​​រៀង​​​រាល់​​​ឆ្នាំ​។​ បច្ចុប្បន្ន​​នេះ​ ប្រទេស​​កម្ពុជា​​មិន​​ខ្វះ​​ទៀត​​ឡើយ​​អ្នក​​ដែល​​​ទទួល​​បាន​​សញ្ញា​ប័ត្រ​ បរិញ្ញាប័ត្រ អនុបណ្ឌិត និង​​បណ្ឌិត ​​ប៉ុន្តែ​​ប្រទេស​​ក្រីក្រ​​មួយ​​នេះ​​​បែរ​​ជា​​កំពុង​​​ប្រឈម​​នឹង​​កង្វះ​​ការងារ​​សម​រម្យ​​សម្រាប់​អ្នក​​សិក្សា​​​​ទាំង​​នោះ​​​ទៅ​​​វិញ​។​ បញ្ហា​​ប៉ុស្តិ៍​​ការងារ​​ជា​​រឿង​​ឈឺ​ក្បាល​​មួយ​ ប៉ុន្តែ​​​បញ្ហា​​មួយ​ទៀត​​ដែល​​អ្នក​ជំនាញ​​មួយ​​ចំនួន​​កំពុង​​តែ​​បារម្ភ​​ដែរ​​នោះ​ គឺ​​រឿង​​និស្សិត​​មួយ​​ចំនួន​​ធំ​​បាន​​នាំ​​គ្នា​​រៀន​​យក​​សញ្ញា​ប័ត្រ​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​ឡើង​ តែ​​មិន​​សូវ​​មាន​​គុណ​ភាព។

​ទិដ្ឋភាព​​​ជាក់​​ស្តែង​ និស្សិត​​​កាន់​តែ​​ច្រើន​​ឡើង​​នាំ​​គ្នា​​រៀន​​យក​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ថ្នាក់​អនុ​បណ្ឌិត​ ​ឬ​​​សញ្ញា​​​បត្រ​ថ្នាក់​បណ្ឌិត​។​ មិន​មែន​​តែ​​និស្សិត​​ទេ​​ដែល​​​កំពុង​​សម្រុក​​រៀន​​​យក​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​កាន់​តែ​ខ្ពស់​​នេះ​ ប៉ុន្តែ​​ក៏​​មាន​​អ្នក​កំ​ពុង​ធ្វើ​ការ​​មួយ​​ចំនួន​​​បាន​​ប្រឹង​រៀន​​បន្ត​​យក​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ខ្ពស់​​ផុត​​លេខ​​នេះ​​ដែរ​។ ​តើ​​មូល​ហេតុ​​អ្វី​​បាន​ជា​​មាន​​និន្នា​ការ​​រៀន​​យក​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​​នេះ​?​ តើ​​ការ​​សិក្សា​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​កាន់​តែ​​ល្អ​​ ឬ​​រៀន​​​កាន់​​តែ​​ខ្ពស់​​កាន់​តែ​​លំបាក​? ​សំណួរ​ទីខាង​លើ​​នេះ​ គេ​អាច​នឹង​ងាយ​​ឆ្លើយ​​ ព្រោះ​​ជា​​​ទូ​ទៅ​​នៅ​​ពេល​​ដែល​​មនុស្ស​​មាន​ឱកាស​​កាន់​តែ​​ច្រើន​​ និង​មាន​​​ជីវភាព​​​កាន់​​តែ​​ធូរ​ធា​ ពួក​​គេ​​​​តែង​តែចង់​​ចាប់​​​យក​​​ការ​​សិក្សា​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​។​ ការ​​សិក្សា​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​ធ្វើ​ឲ្យ​​មនុស្ស​​មាន​ការ​​ពិចារណា​​កាន់​តែ​​ល្អ។​ ការ​​​ពិចារណា​​កាន់​​ល្អ​​អាច​​ជំរុញ​​ឲ្យ​មនុស្ស​​មាន​​លទ្ធ​ភាព​​ទទួល​​បាន​​ជ័យ​​ជំនះ​​ក្នុង​​ជីវិត​​កាន់​តែ​​ច្រើន​។​ នេះ​​គឺជា​​ហេតុ​ផល​​ទី​មួយ​។​
ហេតុ​ផល​​ទី​​២​​ ​ត្រូវ​​បាន​​គេ​​មើល​ឃើញ​​ថា​​វា​​ទាក់​ទង​​ទៅ​​នឹង​​កិត្តិ​យស​​ច្រើន​​ជាង​​ មាន​​ន័យ​​ថា​ អ្នក​ខ្លះ​​ចង់​​រៀន​​បន្ត​​យក​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​អនុ​បណ្ឌិត​ ​ឬ​​បណ្ឌិត ​គឺ​​ដោយ​សារ​​តែ​​ពួក​​គេ​​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​​នៅ​​ជុំ​វិញ​​ខ្លួន​ ​ឬ​​សង្គម​​ឲ្យ​​តម្លៃ​​ទៅ​​លើ​​ពួក​​គេ​ ខណៈ​​ដែល​​​អ្នក​ខ្លះ​​ទៀត​សុខ​ចិត្ត​​បន្ត​​ការ​​សិក្សា​​យក​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​ គឺ​ដោយ​សារ​​តែ​​ពួក​​គេ​​​​មាន​​តួ​នាទី​​តំណែង​​​ខ្ពស់​​នៅ​​ក្នុង​​ជួរ​​រដ្ឋាភិបាល​។​ នៅ​​ពេល​​ដែល​​ពួក​​គេ​​មាន​​តំណែង​​ខ្ពស់​​ហើយ​ តែ​​ពួក​​​គេ​​​មិន​​​មាន​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​ទេ ដូច្នេះ​​​ពួក​​​គេ​​​ត្រូវ​​​តែ​​​​​រៀន​​បន្ត​ដើម្បី​មាន​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ស័ក្តិ​សម​​នឹង​​តំណែង​​របស់​​ពួក​​គេ​ ឬ​ខ្លាច​​បាត់​​បង់​​តំណែង។​ ការ​មាន​​​តំណែង​​ខ្ពស់​ មាន​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ខ្ពស់​​ ​ពួក​​គេ​​នឹង​អាច​​ចៀស​​ផុត​​ពី​​ការ​​រិះ​គន់​​របស់​​​មនុស្ស​​​នៅ​​​ក្រោម​​ប​ង្គ្រា​ប់​។​ ហេតុ​ផល​​​​នេះ​​ត្រូវ​​បាន​​គេ​​អនុវត្ត​​ច្រើន​​កាល​ពី​​​អាណត្តិ​​មុនៗ​ តែ​​មិន​សូវ​​មាន​​ទេ​​សម្រាប់​​អាណត្តិ​​នេះ​។​
​​ចំណុច​​ទី​​៣​​ អ្នក​​សិក្សា​​ដែល​​ប្រាថ្នា​​ចង់​បាន​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​ ​ព្រោះ​​ពួក​​គេ​​រំពឹង​​ថា​ ការ​រៀន​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​ទទួល​​បាន​​ប្រាក់​ខែ​​កាន់​តែ​​ច្រើន​ និង​​មាន​ឱកាស​​កាន់​តែ​​ច្រើន​​សម្រាប់​​បុ​ស្តិ៍​​ការងារ​។​
​ឆ្លើយ​​តប​ទៅ​​នឹង​​សំណួរ​​ដែល​​សួរ​​ថា​ តើ​​រៀន​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​កាន់​តែ​​ល្អ​​ ឬ​​​រៀន​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​កាន់​តែ​​លំបាក​ទៅ​​វិញ​​?​​ ចំពោះ​​សំណួរ​​នេះ​ ក្រុម​អ្នក​​ជំនាញ​ពី​​​​សង្គម​​​​នៅ​​​ក្នុង​​​ប្រទេស​​​កម្ពុ​ជា​មួយ​​ចំនួន​​អត្ថាធិប្បាយ​​ថា​ ជា​​រួម​​រៀន​​តែ​​កាន់​​ខ្ពស់​​ គឺ​ជា​​​ប្រការ​​ល្អ​​សម្រាប់​​ជីវិត​​របស់​​បុគ្គល​​ខ្លួន​ឯង​ និង​​សម្រាប់​​សង្គម​​ជាតិ​​ទាំង​មូល​។​ ប៉ុន្តែ​​ពេល​​ខ្លះ​ និស្សិត​​ជាន់​ខ្ពស់​​ខ្លួន​ឯង​​ប្រឈម​​នឹង​​ការ​​លំបាក​​ក្នុង​​ការ​​រក​​ការ​ងារ​​ធ្វើ​​ទៅ​​វិញ​ទេ​ នៅ​​ពេល​​ដែល​​ខ្លួន​​រៀន​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​ពេក​​នោះ​ ព្រោះ​​ទី​ផ្សារ​​មិន​សូវ​​ហ៊ាន​​ឲ្យ​​តម្លៃ​​ប្រាក់​ខែ​​ខ្ពស់​​​។​ ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត​​សម្រាប់​​ទី​ផ្សារ​​កម្ពុជា​ ប៉ុស្តិ៍​​ការងារ​​សម្រាប់​​អ្នក​មាន​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ខ្ពស់​​ក៏​​មាន​​មិន​​ច្រើន​​ដែរ​។
ក្រៅ​ពី​​បញ្ហា​​ទី​ផ្សារ​​ការងារ​ រៀន​​កាន់​តែ​​ខ្ពស់​​នៅ​​កម្ពុជា​​មិន​សូវ​​មាន​​តម្លៃ​​ប៉ុន្មាន​​ទេ​ ព្រោះ​​គុណភាព​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​​នៅ​​កម្ពុជា​​នៅ​​ចោទ​​ជា​​បញ្ហា​​នៅ​ឡើយ​ និយាយ​​បែប​​ផ្សេង​​មាន​​ន័យ​​ថា​ បរិមាណ​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​មាន​​ច្រើន​​មែន​ ប៉ុន្តែ​គុណ​ភាព​​មនុស្ស​​ដែល​​ទទួល​​បាន​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​​នៅ​​មាន​​កម្រិត​​ទាប​ បើ​​ប្រៀប​ធៀប​​នឹង​ការ​​អប់រំ​​ជា​មួយ​​ប្រទេស​​នៅ​​ក្នុង​​តំបន់​។​ ប៉ុន្តែ​ និស្សិត​​ខ្មែរ​​មួយ​​ចំនួន​​ដែល​​បាន​​ចេញ​​ទៅ​​សិក្សា​​នៅ​​ក្រៅ​ប្រទេស​​ជា​មួយ​នឹង​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​មាន​គុណ​​ភាព​​ហើយ​​ត្រឡប់​​មក​​​ស្រុក​​ខ្មែរ​​វិញ​ ពួក​​គេ​​ក៏​​ប្រឈម​​នឹង​​បញ្ហា​​ការងារ​​ដែរ​ ប្រសិន​បើ​​ពួក​​គេ​​គ្មាន​«​ខ្សែរ​​ពួរ​»​ធំៗ​​នោះ​។
​សរុប​មក​ ចំណេះ​ដឹង​​ជំនាញ​​ពិត​ប្រាកដ​​មិន​​ស្ថិត​​នៅ​​លើ​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​​ទាំង​ស្រុង​​នោះ​​ទេ​។​ ស​ញ្ញា​​ប័ត្រ​​ជាន់​ខ្ពស់​​ជា​​រឿង​​មួយ​ ប៉ុន្តែ​​«​សញ្ញា​​ឃើញ​»​​ជា​​រឿង​​ចាំ​បាច់​​បំផុត​។​ ទោះ​បី​ជា​​ក្នុង​​ហេតុ​ផល​​ណា​​ក៏​​ដោយ​ ក៏​​សិស្ស​​និស្សិត​​ខ្មែរ​​ត្រូវ​​តែ​​បញ្ចប់​​ឲ្យ​​បាន​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​បរិញ្ញា​ប័ត្រ​ ព្រោះ​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​កម្រិត​​នេះ​​ធ្វើ​ឲ្យ​​​មនុស្ស​​អាច​​ពង្រីក​​ខួរ​ក្បាល​​បាន​​បន្ថែម​​ទៀត​​តាម​​រយៈ​​កិច្ច​ការ​​ប្រចាំ​​ថ្ងៃ​។ ប៉ុន្តែ​​សិស្ស​ និស្សិត​​ក៏​​មិន​​ត្រូវ​​អំនួត​​ខ្លួន​​ខ្លាំង​​ពេក​ ​ដោយ​​គិត​តែ​​ពី​​ចង់​​សិក្សា​​បន្ត​​យក​សញ្ញា​ប័ត្រ​​អនុ​បណ្ឌិត​ ឬ​​បណ្ឌិត​​ដែល​​គ្មាន​​គុណ​ភាព​​នោះ​​ឡើយ​។​ សញ្ញា​ប័ត្រ​​ដែល​​មាន​​តម្លៃ​ គឺ​ជា​​សញ្ញា​ប័ត្រ​​ដែល​​មនុស្ស​​មាន​គុណ​​ភាព​៕​
អត្ថបទវិភាគដោយ៖ ឈួន​ ល័ក្ខ
កែសម្រួលដោយ៖ មត សុមឿន

Comments

Popular posts from this blog

A Personal Deconstruction of Khmer Social Cohesion: A Critical Analysis

Congratulations to all 12th grade graduates 2025!

និទានអប់រំ